Eens in de 6 weken is er een gespreksgroep...
Eens in de 6 tot 8 weken is er een gspreksgroep.. onder begeleiding van de super maatschappelijk werkster van Lisidunahof, ik heb ervareren dat zij een rots in de branding is.
S middags van 13.30-15.30 gaan we met elkaar zitten, wie? Partners van 'patienten' die al zijn opgenomen maar ook partners waarvan de man/vrouw op de dagbehandling komt.
Eerst zaten we in een gemengde groep, met andere vormen dementie maar dat werkte toch niet zo goed. FTD is zo anders, dan is er minder herkenning bij de verhalen van de partners met bv Alzheimer, uitzonderingen daargelaten..
Het is fijn om te kunnen sparren, en zeker omdat we allemaal in een ander fase zitten, sommige mensen staan nog aan het begin.. terwijl anderen richting het einde gaan.
We kunnen veel van elkaar leren...
Ik was al een paar x afgehaakt... waarom? Omdat ik niet meer veel kan leren had ik het gevoel, ik breng wel veel in en dat vind ik ook fijn, maar dan ga ik liever even naar JW of ben ik bij de kinderen of doe iets leuks voor mezelf. Ik had het al een keer aangegeven.. maar toch gegaan omdat ik het ook fijn vind om anderen te 'helpen'. Maar nu, gezegd dit is de laatste keer, ik ontvang nog wel graag de uitnodigingen dus wie weet haak ik nog een keer spontaan aan... {kan ik het toch niet laten}
De reacties waren ook superlief, er werd ook letterlijk gezegd, wat jammer wat we leren zoveel van jou... En dat terwijl ik niets bijzonders doe, vind ik zelf, behalve alles in de openheid vertellen... blijkt wel weer hoe belangrijk dat is. Vaak op zn "margreets" zeggen ze dan ook wel :)
Voel ik me bijna weer schuldig dat ik er mee stop maar nee.. het wordt ook tijd voor Margreet zelf.
Doorgaan... werken, kinderen, JW, vrije tijd.. nieuwe ontmoetingen...
en ze gaan me vast nog wel een keer zien....
X Margreet
Reactie plaatsen
Reacties