Rouw bij dementie, veel mensen beseffen niet dat dat ook rouw is...
Blij ben ik dat Daan mij gevraagd heeft om een interview te doen. Zij is onder andere rouwdeskundige en schrijft onder andere voor "Ik Mis Je' van de EO, is te zien in vele tv programma's & te horen op de radio. Geeft lezingen, schrijft boeken. www.daanwesterink.nl
Blij ben ik dat er oog voor is! Rouw bij DEMENTIE, rauwe rouw. Het begint al, zeker bij FTD al voor de diagnose gesteld is Je partner {ik spreek hier over partner maar dat kan ook je kind, vader, moeder, broer, zus etc zijn} veranderd en je weet niet wat er aan de hand is. En om tot een diagnose te komen is een lange weg voor velen. Daar heb ik ook al over geschreven.
Om 10uur in Utrecht afgesproken bij Daan, niet op de fiets maar met de auto want daarna ga ik door naar JW. Probeer vaak dingen te combineren en dat ik weer op tijd terug ben voor Jord.
Daan ken ik al wat langer daar zij ook docent was op de opleiding journalistiek in Utrecht en was docent van de documaaksters. Daan was ook erg blij dat ze deze vorm van rouw mocht laten zien... horen. Want het is een ondergeschoven kindje. Zoveel lotgenoten zijn 'in de rouw', chronisch rouwen, anticiperend rouwen... je neemt steeds meer afscheid van je partner. Hij is niet meer wie hij was, totaal niet. Hij is er wel maar toch ook niet.
En omdat je ook nooit met je partner erover hebt kunnen praten, overleggen sta je meteen al alleen in dat rouwproces, met de kinderen. Die hun vader 'verliezen', zo zien veranderen in een klein kind, die primair reageert op alles... zo bizar. Zo hoort een vader niet te zijn, die hoort zijn kids bij te staan, te helpen, lief te hebben. Dit alles kon al heel snel niet meer, geen empathie, geen inzicht, geen.... voor de kids vind ik het ook het ergste en ook voor JW zelf, dat hij zijn mooie kids niet ziet opgroeien zoals een vader hoort te zien.
Lekker bij Daan op de bank, eerst een kop koffie, daarna aan de thee, had een lekker stuk TONY chocolony meegenomen... smaakt altlijd goed!
We gaan in gesprek en ik klets wel... een eind weg.. Daan stelt vragen en waar ik vol schiet is het moment dat ik zei dat ik dan soms 'jaloers' ben, of mensen benijdt die nog wel met hun parnter over het komende afscheid kunnen praten, of dat de zieke partner een brief kan schrijven een afscheidsdoos en dergelijke kan maken voor de kinderen. Dat had ik ze zo gegund. Ik ben zo blij dat wij ooit tegen elkaar gezegd hebben wees weer gelukkig als er iets gebeurd, was zelfs voordat we kinderen hadden, en weet ik wat hij wel en NIET wil op zijn afscheid... geen koffie&cake, maar bier&wijn&franse worst. En had hij al eens aangegeven welke nummers hij wil horen, nou ja, wij dan.... het is zo fijn dat we het daar toch ooit over hebben gehad. Geeft een prettig gevoel.
Het was een fijn open gesprek, spannend hoe erop gereageerd wordt, daar ik er ook in zeg dat ik om me heen kijk, open sta voor een relatie...
Daar heerst namelijk ook een taboe op... terwijl als je de specialist ouderengeneeskunde hoort zeggen dat op een gegeven moment tweederde van de partners van bewoners een 'nieuwe' partner hebben.. Hoe mooi, want het heeft niets te maken met de liefde die je hebt voor je partner.
Link naar het artikel 23 mei geplaatst op de facebookpagina "Ik Mis Je": https://ikmisje.eo.nl/themas/artikel/je-partner-verliezen-door-dementie
Daan gaf me nog een mooi boek mee, Tranen van liefde, van Tim Overdiek, Dagboek van een weduwnaar. Ik neem m mee naar Berlijn komend weekend! Kan ik m lezen in de trein.
Update 2020: Tim Overdiek https://www.timoverdiek.nl heeft zijn boek wederom uitgegeven maar dan met een aanvulling.
https://www.timoverdiek.nl/wie-ben-ik/ lees meer over Tim op zijn website. Coaching, rouw, verlies......
Tranen van Liefde is ook bij Bol.com verkrijgbaar: Tranen van Liefde (uitgebreide editie 2009-2019)
Reactie plaatsen
Reacties