Dit telefoontje - SMSje vergeet ik nooit meer... "Bel me nu terug, Lieke Lisidunahof"
Kerstvakantie, Jord ging nog met Lucas & Max skien in Zoetermeer, ik bracht ze en Wouter haalde ze op. Ik was heerlijk boerenkool aan het maken & zuurkool. Verwennerij voor de kids... 2 soorten, de een vind boerenkool lekkerder en de ander zuurkool. Ach, wat overblijft vriezen we in en... lekker de volgende dag anders.
Om 17.44 werd ik gebeld, een vreemd nummer, ik was aan het koken en dacht, geen tijd, ben bezig, als het belangrijk is dan bellen ze wel terug en omdat het nummer niet in mijn mobiel stond dacht ik... laat gaan.
Maar nog geen minuut later, een SMS!
Ik voelde meteen dat het niet goed was...
en dat was ook accuut duidelijk want de specialist ouderengeneeskunde zei meteen waar het op stond. JW gaat niet goed, hij stikt, je moet nu komen. Wat wil jij....
Binnen een split second zei ik : "laat hem gaan"
Toen in een flits... kids bij elkaar, kreeg niemand van mijn vrienden familie te pakken, zuslief lekker in de sauna, de buren waren er niet. Dus ik hop in de auto, kids alleen thuis latend, vriendje van Renee onderweg en ondertussen bellend in de auto, tja, niet echt veilig, want ik had ook nog geen nieuwe houder voor mijn nieuwe mobiel. En het verkeer schoot natuurlijk niet op... en duurde uren, zo leek het.
JW zou er niet meer zijn als ik aan zou komen, dat was het scenario. Maar net voordat ik aankwam werd ik gebeld.. "hij doet het weer" ... door een 'wonder' toen ze hem op zijn bed gingen leggen en draaiden m een beetje met zijn riem schoot het blijkbaar toch los. Ze hadden natuurlijk al de heimlich etc gedaan, ribben gebroken daarbij. {het hele verhaal komt ooit in mijn boek ;) } ondertussen gelukkig wel familie & vrienden te pakken en was het vriendje van Renee gearriveerd. JW lag er rustig bij, alsof er niets gebeurd was... wat fijn voor hem...
Maar het heeft heel veel impact gehad op het verplegend personeel en de artsen, en de mensen van de RAVU. Ze hebben alles nadien nog een keer doorgesproken en ik heb een brief gestuurd met hoe ik het als partner allemaal had ervaren.....
Wat een rollercoaster was dit... en ik hou helemaaaal niet van rollercoasters.
de week erna nog spannend i.v.m. een eventuele longonsteking, die kreeg hij niet. Wonder boven wonder!!!!
Dus nu geregeld :
* een groepsapp aangemaakt, waar meteen 20 contacten instaan die kunnen inspringen mocht het weer een keer zo gebeuren, wat ik niet hoop voor JW, en voor ons.
* protocollen goed doorgesproken, wat wel & niet. Hadden we al hoor maar nog meer en beter.
* uhm, dus ook niet meer alleen in de auto naar Lisidunahof rijden in zo'n geval als dit.
* met de kinderen nog het een en ander doorgesproken.
* draaiboekje gaan maken... dan is het maar klaar...
X Margreet
Reactie plaatsen
Reacties