Had dit eerst staan bij "margreet" maar de pagina werd wat vol.... ;)
Ik heb van mezelf wat "selfies" geplaatst... op een gegeven moment zeiden de kinderen : "Mam, zo blij dat jij niet ziek bent geworden, want van jou hebben we helemaal niet veel foto's...." Ik was altijd degene die de foto's maakte, dus nu maak ik wel bewuster foto's van ons drieën, en gelukkig staan we op een paar foto's met zijn vieren. Stemgeluid, bewegende beelden & foto's belangrijk voor herinneringen, zeker voor de kinderen om de goede herinneringen weer naar boven te krijgen.
Het zit niet alleen in je geheugen, zeker als ze jong zijn en nu al zeggen dat ze veel goede herinneringen kwijt zijn. Nu ze hun vader alleen maar achteruit zien gaan en zien aftakelen. Ze willen dan ook niet meer mee. Wat ik heel goed begrijp. Hij spreekt al tweeënhalf jaar niet meer. Is 26 mei 2017 'al 3 jaar uit huis'
Er is totaal geen interactie, hij doet zijn ding, loopt van ons weg door de wandeldrang. Ik krijg hem wel rustig door naast hem op de bank te gaan zitten en mijn benen op zijn benen, zodat hij niet weg kan ;) ... totdat hij er genoeg van heeft en mijn benen wegduwt. Dat alles heeft ook niets met mij te maken maar met de ziekte.. het is de FTD dit dit doet....
X Margreet
Reactie plaatsen
Reacties