Jord kwam er zelf mee, dat hij de docu wilde laten zien in zijn klas, mooi, voelt hij zich dus veilig genoeg. Vorig jaar heeft hij dat niet gedaan in zijn nieuwe klas, waarschijnlijk omdat er daar vriendjes in zaten die er al van af wisten en was voor hem voldoende. In het eerste jaar wel laten zien. Nu werd het denk ik ook getriggerd doordat het op 5 oktober weer mis ging met JW.
ik werd in het weekend gebeld dat het rooster veranderd was en of ik dus op een ander tijdstip kon komen, gelukkig kon dit met mn werk. Wel was er nu dan maar 1 mentor bij, jammer maar niets aan te doen. In de klas gekomen kon de DVD er wel in, maar verder ;) er moest iemand bij komen. Ondertussen de leerlingen vragen aan Jord is dat jouw moeder... wat voor een werk doet ze. Ze dachten wellicht dat ik een presentatie kwam houden over mn beroep... tja, dat werd ietwat anders.. Jord liet niets los... hij dacht, dat doet mn moeder zo wel.. ik zeg niets.. Prima.
Alles werd geinstalleerd en we konden gaan starten. Ik vertel dan dat we iets willen vertellen over de gezinssituatie, dat er in ieder gezin wel iets is, zoals een scheiding, of dat er iemand is overleden of dat er iemand ziek is. En bij ons is het geval dat de vader van Jord ongeneestlijk ziek is doordat hij FTD heeft. Dat mensen meestal denken aan dementie bij ouderen maar dat er ook vormen zijn die juist bij jonge mensen voorkomen.
Dat we nu de DVD Papa gaan kijken en daarna zal ik nog wat vertellen.. en kunnen jullie vragen stellen. In de de Docu is verdriet te zien maar ook humor, dus jullie mogen natuurlijk gewoon lachen.
Tijdens de docu was het muisstil, er werd "vertederd" gekeken door een aantal meisjes naar Jord in sommige scenes.. tja, docu is van maart 2015, dus bijna 2 1/2 jaar geleden. Een jong ventje toen nog...
Tijdens de docu zag ik ook wel dat het de leerlingen pakte... aangreep.. Het was ook echt stil toen de docu was afgelopen en duurde even voordat er wat gezegd werd. Ik begon, dat is so wie so vaak of altijd... het grijpt de mensen aan, moet landen.. komt zo binnen.
De leerlingen vonden het dan ook moeilijk om wat te zeggen. Ik vertelde nog dat Jord het graag wilde vertellen, ook omdat JW dit jaar al bijna 2 keer was overleden. {had met hem overlegd of ik dit mocht zeggen} En dat het dus heel goed kan zijn dat hij in de komende jaren als Jord in deze klas zit hij overlijdt en dat het dus fijn is als jullie het weten. Hij is verder niet zielig, we doen het goed, hij gaat niet meer mee naar zijn vader omdat hij al 3 jaar niet meer spreekt en er geen echte interactie is.
Er was 1 leerling die pas had gehoord dat haar oma dementie heeft. 92 jaar. Dat is heftig zei ik, want je oma gaat dan ook achteruit en is verdrietig om te zien. Hee veel sterkte daarmee.
Verder geen leerlingen die te maken hebben gehad met dementie.
Met de mentor nog wat vragen doorgenomen. De tijd vloog... de bel ging, de leerlingen gingen naar buiten, Jord kwam nog even geld bietsen... en ik kreeg een kus. Stoere vent!
Ik stond nog met de mentor te praten, hij moest even de klas uit, want we kregen de DVD er niet uit ;) er kwamen toen 4 meisjes naar binnen en die zeiden dat ze het fijn vonden dat ze het wisten en dat ze het heel mooi vonden. Mooi. Awareness bij de leerlingen... zo leren ze allemaal dat er meer is dan... en dat er overal wel wat is. En dat ze elkaar dus kunnen steunen, ook al is het alleen maar dat ze het weten... en als de tijd daar echt is, hoeft er niet veel uitgelegd te worden.
De DVD heb ik achtergelaten voor de andere mentor, zodat zij deze kan zien. Zij had ook de aflevering van Sandy & Maarten gezien en was daar diep van onder de indruk. Het was dan ook jammer dat ze er nu niet bij kon zijn, ivm de roosterwijzigingen.
Jord heeft het er verder niet over gehad met de leerlingen volgens mij. Het is oke zo. Geen idee hoe het verder door de leerlingen is op genomen en of er thuis over verteld is... Nog even terughoren van de mentoren of zij nog wat vernomen hebben..
X Margreet
Reactie plaatsen
Reacties