JW zijn favoriete muts die voor Jord is... was....

Gepubliceerd op 24 februari 2018 om 12:00

poeh, had niet gedacht, of toch wel dat het me zoveel zou doen... een andere bewoner van de andere groep had JW zijn muts op gehad, en deze was in de wastas terecht gekomen, zijn vrouw wast ook zelf, we zagen elkaar in de OASE.....

de OASE is de centrale hal, ruimte waar je koffie, thee e.d. kan drinken, ze vertelde me dat JW zijn muts bij haar man in zijn wastas zat en dat ze deze zou wassen. Gezegd dat het zijn favoriete muts was.. en dat ik deze wel weer zou zien. 

week of twee later was het vorige week, ik keek in de kast van JW, en zag daar een verwassen, gekrompen, kapotte muts liggen... 
De tranen sprongen me in mn ogen, nee, nee, nee zei ik, hoe kan dit nu? 

In eerste instantie dacht ik dus wel dat het kwam doordat hij gewassen was door... NIVEA, niet invullen voor een ander... uhmmm. Weer lering uit getrokken. Eerst vragen en dan. 
Maar ik stuurde dus smiddags een appje, dat ik de muts had gezien en dat ik erg verdrietig was, omdat hij voor Jord is... was... 

ik was ook naar de verzorgenden gegaan en liet de muts zien, en ik was gewoon aan het huilen, nou ja gewoon, had er pijn van. Deze muts, die bij de speciale DALE trui hoort van JW, die we toen speciaal in Noorwegen hebben besteld en die naar Jord zouden gaan nadat JW... * soort "erfenis" 
Er zat iemand van de begeleiding en ze zei quasi nochelant : "maar het is wel een leuk klein baby mutsje geworden..."

Toen viel ik al huilend uit : "Het is helemaal geen leuk klein mutsje geworden, dit is erg"
Het boeide me op dat moment echt niet. Ik herkende mezelf ff niet, maar was een pure reactie... 
Het was wellicht lief bedoeld maar zo de plank MIS. 
Ik zei tegen een verpleegkundige, tjee, wat raar dat ik zo reageer en meteen, nee t is niet raar. Nee, zei ze, het is helemaal niet raar. Weet je wat je doet, je neemt de trui ook mee, deze is toch te warm voor hier, i.v.m. de windstopper die erin zit. Dan stel je die veilig. Later ook nog de sjaal meegenomen, die het eerste vriendinnetje van JW had gemaakt van vilt & zijde... een hele speciale... ook veilig gesteld ;) 

Ik kreeg bericht van de partner dat zij de muts koud gewassen had en deze was dus gewoon goed toen ze hem had teruggegeven. Maar wel dat haar man de muts de volgende dag weer gevonden / gepakt had en ermee rond liep. Kijk dat er wat uit de kamer van JW gehaald wordt gebeurd dit weet ik al jaren en vind ik niet erg. Want ik wil ook dat hij gewoon zijn kamer op kan gaan. Zijn vrijheid vind ik belangrijker, dat wat hij nog heeft & kan hebben... 

En omdat ze alle deuren met een dopsleutel open kunnen doen, kunnen ze JW ook geen sleutel geven... hmmmmm weer die sleutelproblemen, waar ik al jaren op hamer.. dat het anders moet en kan, maar ja, dat kost weer geld. Ze zijn er wel mee bezig, maar daar heb ik op dit moment NIETS aan... Ik schiet er iedere keer weer van vol... rauw, rouw.... 

Maar ze zag dus dat haar man de muts weer op had. En heeft deze gegeven aan een verzorgenden, verpleegkundige, zodat de muts weer bij JW zou komen. Deze heeft waarschijnlijk de muts in de was gegooid... KL(*&^ want de muts is van merinowol... en kan niet in de wasmachine, ik begreep het zo wie zo niet, want IK WAS ZELF. Er zit een sticker in, en zelfs de extra STIP sticker, dat betekend dat ik zelf was. Wordt nu wel vergeten door de linnenkamer om deze erbij te strijken als ik nieuwe kleding breng. Moet ik dus weer extra erbij zeggen, zetten op een briefje. Als 'mantelzorger' blijf je en moet je zelf zo allert blijven...

Ik kon er met mijn hoofd niet bij, en mailde dus naar de groep.. met dat ik het zo erg vind en dat ik hoop dat ze begrijpen dat ze bij een volgende keer, bij iemand anders nadenken wat ze doen, check de labels of overleg met de familie, zal ik het wassen of doe je het zelf!!!

Al het andere boeit me niet.. maar dit... begreep ook niet dat degene die de muts in zijn kast heeft gelegd niets heeft gezegd.. niet bewust van dat hij zo klein was geworden?? 
Er hing laatst ook een papier op die kast, waar trouwens niet al zijn kleding in ligt, maar de jassen, sjaals, muts, dat de FAMILIE ZELF WAST... deze was nu weer weg... 
Ze hebben me wel een paar keer benaderd, verschillende verpleegkundingen, gebeld en in gesprek... 

ze vinden het echt heel erg en zeiden ook, zo kennen we Margreet niet, altlijd zo relaxed & kan dingen met humor zien & reageert met positiviteit... 
Nee, dit hakte erin.......  

Ik naturlijk op zoek naar een nieuwe muts... niet te vinden, DALE SPORT... is al jaren geleden dat we deze hebben gekocht. Wel een muts die erbij zou passen... maar ja, het is niet hetzelfde. Jord was blij dat ik de trui had meegenomen. Wel verdrietig om de muts. Hij vroeg er laatst al om, want toen had hij de mijne aan en vroeg, waar is die van papa ;) De trui is nog wel te groot... maar kleine jongens.. hij is enorm aan het groeien en gaat steeds meer op zijn vader lijken.

Zo mooi om te zien. 

 

X Margreet  

IMG_3905.jpg

* kan misschien nog via de verzekering van Lisidunahof wat 'terugkrijgen' voor eventueel andere muts....maar daar krijg ik de muts niet mee terug... had JW zijn beste vriend nog gevraagd in Zweden te kijken omdat hij daar 100 km ging schaatsen, maar niet gevonden... helaas. Niet verwacht, maar niet geschoten.... 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.