Onrust, onrust, onrust bij JW....

De laatste tijd is er echt meer onrust bij JW. Hij 'spookt' al enige tijd s nachts.. heeft een bewegingssensor op zijn kamer staan zodat ze weten dat hij uit bed gaat.. en uit zijn kamer de gang op. Hij trekt zijn deur dan ook netjes dicht, zeker in het verleden. Dus dan kon hij niet terug, want soms ging hij gewoon naar de WC.. 

Ze halen hem dan soms ook op en nemen hem mee naar de afdeling waar de mensen 'van de nacht' zitten. Laten hem lopen op het circuit, dat werkt niet altijd, daar er ook een meneer in een rolstoel zit, en hij gaat hem dan heel behulpzaam duwen :) en meneer wil dat niet, zet zijn hakken zeg maar in het zand.. Dus dat werkt ook niet altijd. 
En tja, hij heeft toch ook zijn nachtrust nodig. Maar de onrust is enorm. 

Sinds een aantal weken, extra medicatie en sinds een week ook een pleister erbij en het lijkt ietsje te werken. Hij gaat wat vaker rustiger zitten. Volgens mij loopt hij echt km's op een dag. Zijn fysieke gesteld heid is natuurlijk wel achteruit gegaan. Van de atlethiek man, survival, racefietsen, skeeleren, schaatsen, kayakken, hardlopen etc etc is er weinig van over. Dat is soms wel erg moeilijk om te zien, maar hij lijkt er geen last van te hebben zelf.. dus dat scheelt enorm.
Het is zoals het is zeggen we dan maar weer..

Sinds afgelopen weekend heeft hij een ballen deken, een zwaarte deken. Kijken of het werkt, er zijn ook zwaardere dekens, deze moet het waarschijnlijk gaan worden, even wat hoeslakens meenemen.  

t lijkt me zo vervelend voor hem, maar lijkt er ogenschijnlijk geen last van te hebben..
Konden we maar in zijn hoofd kijken.... Dat zouden veel famlieleden & partners willen, en niet te vergeten de artsen. Om zo nog beter te kunnen begeleiden, te begrijpen wat er in ze om gaan...
Kijken en leren van elkaar.. daarom is het zo fijn om met anderen zo nu en dan te zitten en dingen door te spreken.

X Margreet  

* kreeg nog te horen dat de vrijwilligester die met hem wandelt op maandagmiddag en hem ook onderweg het een en ander laat zien aan bloemetjes etc. verbaasd was dat hij op een gegeven moment ook rustig bleef staan, had ze nog niet eerder meegemaakt. Dat koppelde ze terug. Dus toch te maken met medicatie, hopen dat het blijft werken... ook al is het maar dat hij iets rustiger is.