Gastblog #15: Casemanager

Casemanager, Gesprekken, Dagbesteding ...

Papa heeft dementie, dan kom je ineens in een wereld van casemanagers met adviezen over dagbesteding plekken, informatie over wachtlijsten..... papa zit erbij en kijkt er verbaasd bij. Hij was net lekker zijn verhalen aan die mevrouw aan het vertellen:-) “Lijkt u het wat?” zegt de, trouwens hele lieve mevrouw de casemanager. Grote vraagtekens zie ik verschijnen, zenuwachtig met zijn handen vegend over de leuning van de stoel hoor ik hem zeggen “ik begrijp het niet“, gevolgd door een vertwijfeld lachje.

Dus dat... juist dat, maakt mij zo verdrietig. Toen de lieve mevrouw weer vertrokken was zegt papa..”wat bedoelde ze nou?”
“Ik snap het niet” 

Uitleggend dat hij over een tijdje af en toe  misschien eens een dagje naar een clubje mag waar meer mensen zijn die dementie hebben, dat hij daar lekker zijn verhalen kan vertellen, spelletjes doen, zingen of andere gezellige dingen doen... zie ik dat hij het stom vindt. Belachelijk weer, zoals wel meer van die dingen die ineens veranderd zijn sinds de dokter heeft verteld dat hij dementie heeft.